Αυτή η επιστημονική πειθαρχία δεν μπορεί να είναι αδιαμφισβήτητη, διότι το θέμα της έρευνάς της είναι διφορούμενο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, σε μια σύγχρονη ερμηνεία, η πολιτισμική ανθρωπολογία θεωρείται τόσο ευρεία όσο και στενή.
Με μια ευρεία έννοια, αυτή η επιστημονική πειθαρχία διερευνά τη ζωή των διαφόρων λαών και φυλών, ανάλογα με τους τύπους πολιτισμών που χαρακτηρίζουν αυτούς τους λαούς. Με αυτή την έννοια, δεν πρέπει να συγχέεται με τη φυσική ανθρωπολογία, η οποία χρησιμοποιεί κυρίως τις γενικευμένες ψυχοφυσικές ιδιότητες των κοινωνιών ως θέμα της επιστήμης. Η πολιτισμική ανθρωπολογία, η οποία μελετά τις διάφορες εκδηλώσεις της ανθρώπινης ζωής από τη σκοπιά της διαμεσολάβησης από την ίδια τη φύση της ανθρώπινης φυλής, διαφέρει σε αυτό από τη φιλοσοφική ανθρωπολογία.
Με τη στενή έννοια, αυτή η επιστημονική πειθαρχία είναι συγκρίσιμη με την κοινωνική ανθρωπολογία, καθώς η αντικειμενική κατεύθυνση της έρευνας είναι περίπου η ίδια. Και οι δύο σπουδάζουν, πρώτα απ 'όλα, διάφορους κοινωνικούς θεσμούς που είναι παρόντες στη ζωή διαφορετικών λαών και κοινωνικών κοινοτήτων.
Ως επιβεβαίωση αυτής της διατριβής, το γεγονός ότι η κοινωνική και πολιτιστική ανθρωπολογία έχει παρόμοιες μεθοδολογικές συσκευές μπορεί να χρησιμεύσει. Χρησιμοποιούν μεθόδους έρευνας, οι οποίες, πέραν αυτών, χρησιμοποιούνται ευρέως από άλλες κοινωνικές επιστήμες - εθνογραφία, ιστορία, κοινωνιολογία, εθνοψυχολογία, στατιστικές και άλλες.
Η πολιτιστική ανθρωπολογία εξετάζει τα ακόλουθα γνωστικά καθήκοντα:
- περιγραφή των εθίμων, των παραδόσεων, των γλωσσών, των τρόπων σκέψης και συμπεριφοράς διαφόρων λαών.
- τη μελέτη των αναπτυξιακών τάσεων στις αλληλεπιδράσεις των πολιτιστικών χώρων και των λαών που τους κατοικούν, - εξέταση ζητημάτων που σχετίζονται με τη μελέτη των κριτηρίων αναγνώρισης των λαών και των κοινοτήτων στη σύγχρονη πολιτιστική ποικιλομορφία, - Μελέτη της γένεσης των πολιτιστικών θεσμών διαφόρων λαών και της σύγκρισής τους στη χωροχρονική διάσταση.
- εμβάθυνση της κατανόησης της κουλτούρας του λαού ή της κοινότητας και της θέσης της στην πολιτιστική πολυμορφία ·
- τη μελέτη της φύσης, των μεθόδων και των εκδηλώσεων της επίδρασης των πολιτισμικών φαινομένων του λαού στη διαμόρφωση της ατομικής κοσμοθεωρίας του πληθυσμού,
- μια μελέτη της ίδιας της φύσης των πολιτισμικών εθνοτικών φαινομένων σε όλες τις αντιφατικές εκδηλώσεις.
Πρέπει να τονιστεί ότι στη δυτική επιστημονική παράδοση, ο όρος «πολιτισμική ανθρωπολογία» ερμηνεύεται ακόμα πιο στενά, στο επίπεδο της ανεξάρτητης διδασκαλίας, που αναφέρεται στους ορισμούς του «πολιτιστισμού», του «ιστορικού σχολείου», των οποίων οι συγγραφείς και προγραμματιστές αναγνωρίζονται από τον Πρ. Boas, Ε. Sapir, Α. Kreber, R. Benedict, Μ. Herskowitz. Αυτή η διδασκαλία χαρακτηρίζεται από περιγραφικό χαρακτήρα και αντιπαραβολή πολιτιστικών φαινομένων διαφόρων λαών στο σύνολό τους για λόγους σύγκρισης. Μεθοδολογικά, αυτό επιλύεται με τη συλλογή σχετικών επιστημονικών πληροφοριών σχετικά με τη ζωή ενός συγκεκριμένου έθνους (κοινότητα), την ταξινόμησή του, την ομαδοποίηση γύρω από οποιοδήποτε κύριο χαρακτηριστικό και τον εντοπισμό κυρίαρχων παραγόντων. Ως αποτέλεσμα μιας τέτοιας επιστημονικής προσέγγισης, ο πολιτισμός γίνεται, ως έχει, η αδιαμφισβήτητη βάση για την εξασφάλιση της επιβίωσης για κάθε άνθρωπο ή κοινωνία.
Ως επιστημονικό φαινόμενο, ο κλάδος αυτός χαρακτηρίζεται από:
- απότομη άρνηση της εξέλιξης γενικά και του είδους της πολιτιστικής ανάπτυξης των λαών ειδικότερα, - έντονη πολιτιστική σχετικότητα - η επιθυμία να αξιολογηθούν τα φαινόμενα του πολιτισμού, με βάση τις αξίες και τα κριτήρια αυτού του πολιτισμού.
- ιδιαίτερη προσοχή στο πρόβλημα της αλληλεπίδρασης μεταξύ «ανθρώπινης κουλτούρας», όπου ο ρόλος της γύρω κοινωνίας δεν γίνεται αποδεκτός καθόλου ·
- μειωσιμότητα όλων των πολιτισμικών φαινομένων σε μια ορισμένη ακεραιότητα, η οποία επιτρέπει, χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες, τον εντοπισμό του πολιτισμικού γονότυπου του λαού και τη σύγκρισή του με τους άλλους.
Έτσι, αυτή η επιστημονική πειθαρχία είναι ένα σύνθετο υπόστρωμα, όπου η πολυπλοκότητα καθορίζεται τόσο από την πολλαπλότητα των προσεγγίσεων για την απομόνωση του θέματος της έρευνας όσο και από την ποικιλία των εφαρμοζόμενων μεθοδολογιών για την απόκτηση γνώσης. Αποδεικνύεται ότι η πολιτισμική ανθρωπολογία εξετάζει ένα ευρύ φάσμα θεμάτων.
