Η τέχνη της διπλωματίας είναι η υψηλότερη μορφή επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων. Μεταξύ οποιωνδήποτε κρατών υπάρχει πάντα μάζα μεγάλων και μικρών αντιφάσεων και ανταγωνιστικών συμφερόντων, ότι είναι πάντα δύσκολο να τα διευθετήσουμε και να δημιουργήσουμε μια καλοκάγλη σχέση. Και συχνά η παραμικρή σύγκρουση μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες. Θα σας πούμε ποια είναι η διάρρηξη των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των χωρών, ποιοι είναι οι λόγοι για τις ενέργειες αυτές και ποιες είναι οι πιθανές συνέπειές τους.
Διπλωματικές σχέσεις
Η καθιέρωση επίσημων σχέσεων μεταξύ κρατών ονομάζεται διπλωματικές σχέσεις. Αυτός είναι ένας συγκεκριμένος τομέας της ανθρώπινης επικοινωνίας. Το 1961, όλα τα κράτη του κόσμου υπέγραψαν μια σύμβαση που καθιερώνει διπλωματικές σχέσεις μεταξύ των θεμάτων του διεθνούς δικαίου με αμοιβαία συμφωνία. Για τα νεοσυσταθέντα κράτη, παραδοσιακά, η δημιουργία μιας τέτοιας αλληλεπίδρασης απαιτεί πρώτα να αποκτήσει νομική αναγνώριση της κυριαρχίας και της νομιμότητας της ύπαρξής της. Η δημιουργία σχέσεων αποτελεί αμοιβαία επιβεβαίωση της μη εχθρικής διάθεσης των δύο χωρών. Η παρουσία διπλωματικών δεσμών υποδηλώνει ότι, ακόμη και αν υπάρχουν αντιφάσεις, υπάρχει η ελπίδα να βρεθούν συμβιβαστικές λύσεις για διάφορα θέματα. Η εμφάνιση αδιάλυτων προβλημάτων μεταξύ των κρατών μπορεί να οδηγήσει στο γεγονός ότι θα υπάρξει ρήξη διπλωματικών σχέσεων.
Μέρη στις διπλωματικές σχέσεις
Οι κυριότεροι παράγοντες της διπλωματίας είναι οι επίσημα εξουσιοδοτημένοι εκπρόσωποι της κρατικής εξουσίας, στους οποίους μεταβιβάζονται τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις δημιουργίας αλληλεπίδρασης με τους ίδιους εκπροσώπους άλλης χώρας. Αυτοί οι εκπρόσωποι μπορεί να είναι:
- Μόνιμες διπλωματικές αποστολές, αυτές μπορεί να είναι πρεσβείες ή αποστολές. Οι κύριοι φορείς για λογαριασμό του αρχηγού του κράτους είναι απεσταλμένοι και πρεσβευτές. Οι πρεσβείες θεωρούνται το υψηλότερο καθεστώς από τα διπλωματικά όργανα, το άνοιγμά τους στη χώρα υπογραμμίζει την ιδιαίτερη σημασία των σχέσεων με αυτήν. Οι αποστολές είναι ένα ελαφρώς χαμηλότερο επίπεδο σχέσεων · συχνά οι αποστολές ανοίγονται ως προκαταρκτικό όργανο πριν εμφανιστεί η πρεσβεία.
- Προξενεία. Πρόκειται για σώμα που ασχολείται με τις υποθέσεις πολιτών μιας χώρας στην επικράτεια άλλου κράτους. Συνήθως, τα προξενεία ανοίγουν εκτός από πρεσβείες σε χώρες όπου υπάρχουν στενές αλληλεπιδράσεις μεταξύ κατοίκων των κρατών.
- Εμπόριο και πολιτιστικές παραστάσεις. Μπορούν να είναι επικουρικό όργανο εκτός από την πρεσβεία, ή μπορούν να εκτελούν ανεξάρτητες λειτουργίες για τη δημιουργία εμπορικών ή πολιτιστικών ανταλλαγών και αλληλεπιδράσεων μεταξύ των χωρών.
Η κρατική πολιτική εκτελείται σε επίπεδο πρεσβειών και αποστολών. Οι πρεσβευτές μπορούν να διαπραγματευτούν, να μεταφέρουν την άποψη της κυβέρνησής τους στον πρέσβη της χώρας-εταίρου. Μπορούν να διαμαρτυρηθούν, να υπερασπιστούν τα συμφέροντα της χώρας τους και να δηλώσουν ότι οι διπλωματικές σχέσεις σπάνε.
Η σημασία των διπλωματικών σχέσεων
Δεν είναι μάταια η διπλωματία που ονομάζεται συχνά τέχνη. Η διευθέτηση των συμφερόντων των διαφόρων κρατών είναι ένα πολύ περίπλοκο ζήτημα. Η διατήρηση των διπλωματικών σχέσεων σημαίνει ότι τα κράτη συνεχίζουν να επιδιώκουν συμβιβασμούς σε ζητήματα που προκαλούν διαμάχες. Όλες οι χώρες επιδιώκουν πάντα τα συμφέροντά τους πρώτα. Αλλά αφού ο καθένας πρέπει να υπολογίζει με τους γείτονες του πλανήτη, τα κράτη προσπαθούν να διατηρήσουν αλληλεπίδραση μέχρι την τελευταία στιγμή. Για παράδειγμα, η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι σαφείς ανταγωνιστές και, σε πολλές περιπτώσεις, ακόμα και αντιπάλους, παρά τις βαθύτερες αντιφάσεις, συνεχίζουν τον διάλογο και δεν επιτρέπουν την επίσημη κατάρρευση των διπλωματικών σχέσεων. Οι συνέπειες αυτού του βήματος θα μπορούσαν να είναι πολύ λυπηρές για ολόκληρο τον κόσμο στο σύνολό του. Για τον διάλογο μεταξύ των χωρών δημιουργούνται πρόσθετες πλατφόρμες παγκοσμίως, όπως για παράδειγμα ο ΟΗΕ, στο πλαίσιο του οποίου βοηθούν τις χώρες να βρουν συμβιβαστικές λύσεις που να ταιριάζουν σε ολόκληρη την κοινότητα του πλανήτη.
Η έννοια της διακοπής των διπλωματικών σχέσεων
Οι ανεπίλυτες συγκρούσεις και αντιφάσεις μπορούν να οδηγήσουν τη χώρα στο γεγονός ότι ανακοινώνουν επίσημα τον τερματισμό της αλληλεπίδρασης. Σύμφωνα με τη Σύμβαση της Βιέννης, η κατάργηση των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των χωρών αποτελεί επίσημη ανακοίνωση μιας από τις χώρες εταίρους για τον τερματισμό του διαλόγου. Ταυτόχρονα, εκπρόσωποι και πρεσβευτές καθώς και τα μέλη των οικογενειών τους πρέπει να εξαχθούν στην πατρίδα τους. Επίσης, υπάρχει μεταφορά όλων των ιδιοκτησιών των πρεσβειών και η απελευθέρωση των χώρων. Ταυτόχρονα, τα συμφέροντα των πολιτών μιας χώρας που σπάει τις σχέσεις μπορούν να προστατευθούν από ένα ενδιάμεσο κράτος. Όλες αυτές οι ενέργειες πρέπει να τεκμηριωθούν. Το κενό πρέπει να ανακοινωθεί δημοσίως, ώστε όλες οι χώρες και ο πληθυσμός να γνωρίζουν τη νέα κατάσταση των πραγμάτων. Στην περίπτωση αυτή, το κράτος μπορεί να αποσύρει μόνιμα ή προσωρινά τους πρεσβευτές του, μέχρις ότου επιλυθεί μια κατάσταση.
Λόγοι
Τα πιο συνηθισμένα αίτια της απομόνωσης των διπλωματικών σχέσεων είναι οι εδαφικές συγκρούσεις. Πολλές χώρες έχουν ισχυρισμούς σε άλλα κράτη σχετικά με ορισμένες αμφισβητούμενες εκτάσεις. Υπάρχουν παρατεταμένες συγκρούσεις που δεν βρίσκουν λύση, αλλά δεν οδηγούν σε βλάβη. Για παράδειγμα, η διαμάχη γύρω από τη λίμνη Constance μεταξύ Γερμανίας, Αυστρίας και Ελβετίας. Υπάρχουν όμως διαμάχες που εισέρχονται στη φάση των εχθροπραξιών, όπως για παράδειγμα το Αζερμπαϊτζάν και η Αρμενία, ο Λίβανος και η Συρία. Οι πόλεμοι ενδέχεται να εξασθενίσουν περιοδικά, αλλά οι συγκρούσεις παραμένουν ανεπίλυτες. Επίσης, ο λόγος για την ανάκληση των διπλωματών μπορεί να είναι κάποια ανεπιθύμητη συμπεριφορά άλλης χώρας. Για παράδειγμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποσύρουν τους πρεσβευτές της, επιδιώκοντας να ασκήσουν πίεση στις πολιτικές διαφόρων κρατών: Κούβα, Ιράν. Η Ουκρανία απειλεί από καιρό να διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις με τη Ρωσία για την Κριμαία. Η αιτία του χάσματος μπορεί να είναι οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στη χώρα, οι οποίες απειλούν τους πρεσβευτές και τις οικογένειές τους. Έτσι, με την έναρξη των συγκρούσεων, πολλές χώρες υπενθύμισαν τους πρεσβευτές τους από τη Συρία και τη Λιβύη.
Λειτουργίες για την άρση των διπλωματικών σχέσεων
Γιατί οι χώρες χρειάζονται διακοπή των διπλωματικών σχέσεων; Συχνά χρησιμοποιείται ως μηχανισμός πίεσης στην αντίπαλη χώρα. Η ανάκληση των πρεσβευτών προκαλεί συνήθως γενικευμένη μομφή και οι δημόσιοι οργανισμοί αρχίζουν να παρεμβαίνουν στη σύγκρουση, προσπαθώντας να την καταργήσουν. Όλα αυτά έχουν ισχυρό ψυχολογικό αντίκτυπο στη χώρα από την οποία εκκενώνουν οι πρεσβείες. Μια σημαντική λειτουργία αυτής της διπλωματικής δράσης είναι ακριβώς η δημιουργία της αντήχησης. Η ενισχυμένη προσοχή των ειρηνευτικών οργανισμών μπορεί να οδηγήσει σε αναζήτηση λύσης σε μια προβληματική κατάσταση. Οποιαδήποτε διακοπή των διπλωματικών σχέσεων είναι μια απόδειξη στάσης και προθέσεων. Συχνά μετά από αυτό, ακολουθούν άλλες σοβαρές, εχθρικές ενέργειες. Έτσι, αυτό το διπλωματικό βήμα είναι σαν μια "τελευταία προειδοποίηση".
Οι συνέπειες
Επομένως, τι απειλεί τη διακοπή των διπλωματικών σχέσεων; Συχνά, είναι γεμάτο με το ξέσπασμα του πολέμου. Αλλά πιο συχνά, μετά την ανάκληση των πρεσβευτών, ακολουθούν διάφορες κυρώσεις. Για παράδειγμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες σε μια σύγκρουση με την Κούβα μετά τη διακοπή των σχέσεων ανακοίνωσαν ένα εμπάργκο με σκοπό να προκαλέσουν τεράστιες οικονομικές ζημίες στη χώρα προκειμένου να την παραβιάσουν. Οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν την ίδια τακτική στο Ιράν. Συχνά η κατανομή είναι προσωρινή και το επόμενο βήμα είναι να βρούμε συμβιβασμούς. Παρά το μεγάλο όνομα, η ανάκληση των πρεσβευτών δεν οδηγεί σε πλήρη τερματισμό των σχέσεων. Οι περισσότερες συμφωνίες συνεργασίας τερματίζονται και αυτή είναι η κύρια συνέπεια αυτού του διπλωματικού βήματος. Αλλά οι σχέσεις μεταξύ των πολιτών των χωρών δεν σταματούν, τα προξενεία συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν τα προβλήματά τους, βοηθούν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους εάν είναι απαραίτητο. Αν και το προξενείο εκκαθαριστεί, τότε η τύχη των πολιτών πρέπει να ανατεθεί σε τρίτες χώρες.
