Το επίρρημα "εικονικά" έχει γίνει σήμερα μια εισαγωγική, χωρίς νόημα λέξη. Αλλά έχει αρκετά ακριβή λεξικό νόημα. Για να εκφραστεί εικονικά - αυτό, όπως λένε τα λεξικά, σημαίνει "όμορφο, αλληγορικό, εικονιστικό".
Γιατί χρειαζόμαστε μεταφορές, συγκρίσεις, προσωποποιήσεις;
Οι διαδρομές στη γλώσσα ονομάζονται αριθμοί λόγου. Χάρη σε αυτά, τα κείμενα παίρνουν μια εκπληκτική εμφάνιση, τα λογοτεχνικά έργα γοητεύουν, πιάζουν τον αναγνώστη και μην τον αφήνετε να πάει μέχρι το τέλος του βιβλίου. Και αυτό συμβαίνει επειδή ο συγγραφέας γράφει εικαστικά. Αυτό κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται συμπάθεια για τους ήρωες και τους χαρακτήρες. Η μεταφορική γλώσσα του συγγραφέα επιτρέπει στη φαντασία να δημιουργήσει ζωντανές εικόνες, οι προσωποποιήσεις βοηθούν να διεισδύσουν στην ομορφιά της φύσης. Αρκεί να συγκρίνουμε τις δύο περιγραφές για να κατανοήσουμε ότι το πλαίσιο, γραμμένο με το σχήμα - είναι μια ποιητική εικόνα που επηρεάζει την ψυχή, τη φαντασία.
Απόσπασμα από επιστημονικό άρθρο
Η συσσώρευση βλάστησης, συμπεριλαμβανομένης της ξυλείας, που βρίσκεται στις υποεστιακές, ισημερινές και τροπικές ζώνες, δηλαδή στην περιοχή μεταξύ 30 μοιρών νότου και 25 βαθμών βόρειου γεωγραφικού πλάτους, ονομάζεται τροπικό δάσος. Στις περιοχές των τροπικών περιοχών δημιουργείται μια ζώνη με υψηλή ατμοσφαιρική πίεση. Αυτό προκαλεί την κυκλοφορία των αέριων μαζών στη ζώνη χαμηλής πίεσης, δηλαδή στον ισημερινό (ξηρό κείμενο, συγκεκριμενοποιημένο με επιστημονικές εξηγήσεις).
Καλλιτεχνική περιγραφή
Η ομορφιά του τροπικού δάσους είναι δύσκολο να περιγραφεί για ένα άτομο με φτωχή φαντασία. Φανταστικά μιλώντας, αυτό είναι ένα υπέροχο μέρος όπου τα γιγαντιαία δέντρα είναι σαν τα τεράστια ζωντανά φανταστικά πλάσματα που έχουν κουραστεί από τη χίλια χρόνια ζωής τους και έχουν μεγαλώσει τα πόδια στο έδαφος. Αλλά μερικές φορές αρχίζουν να μιλάνε μεταξύ τους σε μια γλώσσα ακατανόητη για εμάς, τους ανθρώπους. Λένε ότι αυτός ο άνεμος κλίνει τα κλαδιά κάπου πάνω, κάτω από τον ουρανό, αλλά αυτό φυσικά δεν συμβαίνει! Αυτοί οι γιγαντιαίοι γίγαντες ξυπνούν από τον ήχο του ύπνου τους, τινάζουν τα πουλιά, τους πιθήκους και άλλα ζώα από τα όπλα-κλαδιά. Και αυτοί, με τη σειρά τους, φοβισμένοι από την απροσδόκητη κίνηση, δημιουργούν μια κραυγή: μερικοί είναι εξοργισμένοι, άλλοι κλαίνε υστερικά, άλλοι γέλιο χαρούμενοι σε άλλους (Το κείμενο είναι γραμμένο εικαστικά - αυτό σημαίνει ότι ο συγγραφέας χρησιμοποιεί προσωποποιήσεις, μεταφορές, συγκρίσεις).
