Το "Τουρκικό Ρεύμα" είναι ο τίτλος εργασίας του έργου αγωγού φυσικού αερίου από τη Ρωσική Ομοσπονδία στην Τουρκία μέσω της Μαύρης Θάλασσας. Αναγγέλθηκε για πρώτη φορά από τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν την 1η Δεκεμβρίου 2014, κατά τη διάρκεια κρατικής επίσκεψης στην Άγκυρα. Αυτό το έργο εμφανίστηκε αντί του ήδη ακυρωθέντος South Stream. Η επίσημη ονομασία του νέου αγωγού φυσικού αερίου δεν έχει ακόμη επιλεγεί.
Η ιστορία
Το πρώτο έργο μεταφοράς φυσικού αερίου μεταξύ της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της Τουρκίας ονομάστηκε Blue Stream και έλαβε επίσημη έγκριση το 2005. Αργότερα, τα μέρη συμφώνησαν για την επέκτασή της. Το νέο έργο ονομάστηκε South Stream. Το 2009, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν πρότεινε τη δημιουργία μιας άλλης γραμμής αγωγού φυσικού αερίου, η οποία χτίστηκε ταυτόχρονα το 2005. Έπρεπε να συνδέσει τη Σαμσούν και το Τσεϊχάν και στη συνέχεια να διασχίσει τη Συρία, το Λίβανο, το Ισραήλ και την Κύπρο.
Αποτυχία του South Stream
Τον Δεκέμβριο του 2014, ο Βλαντιμίρ Πούτιν ανακοίνωσε ότι η Ρωσία εγκατέλειψε το παλιό έργο εξαιτίας της μη δημιουργικής θέσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό οφειλόταν κυρίως στη θέση της Βουλγαρίας. Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Gazprom, Alexei Miller, επιβεβαίωσε την ίδια ημέρα ότι δεν θα υπάρξει επιστροφή στο South Stream. Ορισμένοι εμπειρογνώμονες ανέφεραν ότι η απόρριψη του έργου οφείλεται κατά κύριο λόγο στην πτώση των τιμών υδρογονανθράκων στην παγκόσμια αγορά. Ωστόσο, δύο μήνες αργότερα ο Aleksey Borisovich συναντήθηκε με τον Τούρκο Υπουργό Ενέργειας και Φυσικών Πόρων. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Μίλλερ στην Άγκυρα, δημιουργήθηκε το έργο του Τουρκικού Ρεύματος.
Ένα νέο είδος αλληλεπίδρασης
Το "Turkish Stream" είναι ένας αγωγός φυσικού αερίου που πρέπει να ξεκινήσει από το ρωσικό σταθμό συμπιεστών. Βρίσκεται κοντά στην πόλη του θέρετρου Anapa. Τον Φεβρουάριο του 2015, ο Διευθύνων Σύμβουλος της Gazprom Alexei Miller και ο Τούρκος Υπουργός Ενέργειας και Φυσικών Πόρων Taner Yildaiz ανακοίνωσαν ότι ο τελικός προορισμός θα είναι η πόλη Kiyikoy στη βορειοδυτική επαρχία Kirklareli. Δύο σκάφη που τοποθετούσαν σωλήνες στάλθηκαν στη Μαύρη Θάλασσα. Ωστόσο, οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο χωρών δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ.
Τουρκικό ρεύμα: Διαδρομή
Το μήκος του νέου αγωγού φυσικού αερίου έπρεπε να φθάσει τα 910 χιλιόμετρα. Υποτίθεται ότι θα χρησιμοποιήσει την υποδομή South Stream. Πρόκειται για περίπου 660 χιλιόμετρα. Τα υπόλοιπα έπρεπε να περάσουν από το ευρωπαϊκό τμήμα της Τουρκίας. Τον Φεβρουάριο του 2015, ο Miller και ο Yildiz αναγνώρισαν μια νέα διαδρομή. Το "Τουρκικό ρεύμα" είναι αγωγός φυσικού αερίου που υποτίθεται ότι συνδέει τη ρωσική Anapa και τον τουρκικό Kiyikoy. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, εκπρόσωποι και των δύο πλευρών πέταξαν γύρω από όλα τα βασικά σημεία της διαδρομής με ελικόπτερο. Ο αγωγός έπρεπε να προσγειωθεί στην ξηρά στην πόλη Kiyiköf, το σημείο παράδοσης φυσικού αερίου θα ήταν το Lüleburgaz, και ο κόμβος βρίσκεται στα τουρκοελληνικά σύνορα στην περιοχή Ipsala. Λίγους μήνες αργότερα, υπογράφηκε δήλωση για τη συνεργασία στον τομέα της ενέργειας. Εκτός από τη Ρωσία και την Τουρκία, τα κόμματά της ήταν κράτη όπως η Ελλάδα, η Σερβία, η Μακεδονία και η Ουγγαρία.
Χαρακτηριστικά αγωγού αερίου
Το τουρκικό ρεύμα σχεδιάστηκε ως σχέδιο για την κατάκτηση της ευρωπαϊκής αγοράς παρακάμπτοντας την Ουκρανία. Στα σύνορα της Ελλάδας, υποτίθεται ότι δημιουργήθηκε ένας κόμβος. Από αυτό, το αέριο έπρεπε να πάει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η σχεδιαζόμενη χωρητικότητα της ήταν 63 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως. Από αυτές, μόνο 14 προορίζονταν για κατανάλωση από την Τουρκία. Ωστόσο, από την αρχή, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δήλωσε ότι η προσφορά υπερβαίνει τη ζήτηση. Σύμφωνα με τις δηλώσεις της ρωσικής πλευράς, η τουρκική ροή είναι απαραίτητη για τη διαφοροποίηση του εφοδιασμού με φυσικό αέριο στην Ευρώπη. Η κατασκευή του οφείλεται στην αναξιοπιστία τέτοιων χωρών διέλευσης όπως η Ουκρανία.
Ρωσική στρατηγική αερίου
Η διαφοροποίηση των πόρων αποτελεί σημαντική συνιστώσα κάθε αρμόδιας στρατηγικής. Είναι σημαντικό για την Ευρωπαϊκή Ένωση να διαθέτει αρκετούς προμηθευτές φυσικού αερίου. Αρχικά, το South Stream χτίστηκε ειδικά για να σταθεροποιήσει την κατάσταση στο Τουρκμενιστάν, το Αζερμπαϊτζάν, το Ιράν, το Ιράκ, το Κατάρ και το Κουβέιτ. Η ζήτηση για καύσιμα συνεχίζει να αυξάνεται, ενώ μέχρι το 2030 αναμένεται να αυξηθεί κατά σχεδόν το ένα τρίτο. Το "τουρκικό ρεύμα", του οποίου η ικανότητα υπερβαίνει τη σημερινή ζήτηση, οικοδομήθηκε από τη Ρωσία ακριβώς ενόψει αυτού. Έτσι, η στρατηγική για τη φυσική του αερίου της Ρωσικής Ομοσπονδίας περιλαμβάνει τα ακόλουθα τρία σημεία:
- Προστασία των δικών μας αγορών πωλήσεων και μείωση των κινδύνων διαμετακόμισης λόγω της αναξιοπιστίας τρίτων.
- Αναζήτηση νέων καταναλωτών στην Ευρώπη.
- Αποκλεισμός των προσπαθειών των ανταγωνιστών.
Η υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου όπως το τουρκικό ρεύμα σημαίνει για τη Ρωσία την ενίσχυση της θέσης του στον κόσμο. Εντούτοις, μπορεί να υπάρχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα για την ενίσχυση της αλληλεπίδρασης μεταξύ των δύο χωρών. Ο νέος αγωγός φυσικού αερίου θα μπορούσε να μετατρέψει την Τουρκία σε ισχυρό φορέα διαμετακόμισης. Και μπορεί να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες της προς τα συμφέροντά της. Η αποστολή της Ρωσίας είναι να βρει μια ισορροπία στις σχέσεις της με την Τουρκία.
