Χωρίς μεταφορές, η φαντασία (τόσο κλασική όσο και σύγχρονη) θα ήταν δύσκολο να φανταστεί κανείς. Είναι μεταφορές που μπορούν να αποδοθούν στις κεντρικές διαδρομές που χρησιμοποιούνται στη σύνθεση. Τέτοιες ρητορικές κατασκευές καθιστούν δυνατή την πραγματοποίηση οποιασδήποτε ιστορίας ρεαλιστικής, για να μεταφέρει μια συγκεκριμένη συναισθηματική γκάμα στον αναγνώστη.
Πολλαπλές ψυχολογικές μελέτες έχουν επιβεβαιώσει ότι είναι μεταφορικές εικόνες που είναι πιο έντονα αποτυπωμένες στην ανθρώπινη μνήμη. Με τη βοήθεια μιας τέτοιας συνδυαστικής σειράς ο αναγνώστης μπορεί να αναδημιουργήσει στις σκέψεις του την εικόνα του τι διαβάζει.
Η πραγματική "βασίλισσα της μπάλας" είναι μια λεπτομερής μεταφορά. Κάνει δυνατή την ταυτόχρονη μεταφορά ενός συνόλου εικόνων, και μέσα από αυτές - μια συγκεκριμένη σκέψη ή ιδέα. Μια λεπτομερής μεταφορά μεταφέρεται με συνέπεια σε ένα μεγάλο κομμάτι κειμένου. Συχνά, οι συγγραφείς χρησιμοποιούν αυτή την τεχνική για παιχνίδια λέξεων, για παράδειγμα, χρησιμοποιώντας τη μεταφορική έννοια ενός λέξη ή έκφραση δίπλα στην άμεση για να πάρει ένα κωμικό αποτέλεσμα.
Σε αντίθεση με άλλα μονοπάτια που σας επιτρέπουν να κάνετε τη λογοτεχνική ομιλία πιο εκφραστική, μια μεταφορά μπορεί να υπάρξει ως ένα ξεχωριστό φαινόμενο όταν γίνει ο αισθητικός σκοπός του ίδιου του συγγραφέα. Αυτή τη στιγμή, η ουσία της δήλωσης χάνει την αποφασιστική της σημασία, ότι το απροσδόκητο νόημα, το νέο νόημα που αποκτά μέσω της χρήσης μεταφορικής εικόνας, έρχεται στο προσκήνιο.
Η ίδια η έννοια της λέξης "μεταφορά" έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα. Αυτή η λέξη μεταφράζεται ως "εικονιστική έννοια", η οποία εξηγεί πλήρως την ουσία του ίχνους. Με την ευκαιρία, η αρχαία λογοτεχνία ήταν πλουσιότερη στα επιθέματα παρά στις μεταφορές. Παρ 'όλα αυτά, στα έργα του Πινδάρ, του Αισχύλου, του Όμηρου και πολλών άλλων σημαντικών στοιχείων του κόσμου της λογοτεχνίας εκείνης της εποχής, οι τεχνικές αυτές χρησιμοποιούνται πολύ ενεργά. Αξίζει να σημειωθεί ότι ορισμένα από τα έργα (συγκεκριμένα η μυθολογία των αρχαίων Ελλήνων) μπορούν να ονομαστούν με ασφάλεια με την προσωποποίηση του τρόπου εμφάνισης μιας λεπτομερούς μεταφοράς. Πράγματι, απολύτως κάθε εικόνα, ανεξάρτητα από το αν ήταν θέμα οποιωνδήποτε θεοτήτων ή των πράξεών τους, έφερε ένα συγκεκριμένο υποκείμενο, μια αναλογία με τη ζωή των συνηθισμένων θνητών.
Καμία άλλη συσκευή δεν μπορεί να μεταδώσει τόσο έντονα στον αναγνώστη μια εικόνα που παρουσιάστηκε στα μάτια ή τη φαντασία του συγγραφέα ως λεπτομερή μεταφορά. Παραδείγματα χρήσης του μπορούν να βρεθούν τόσο στην κλασική αντίκα λογοτεχνία όσο και σε άλλες. Οι συμπατριώτες μας δεν έχαναν την οπτική γωνία αυτής της τεχνικής. Για παράδειγμα, μια λεπτομερής μεταφορά έχει γίνει ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα του έργου του Σεργκέι Χεσενίν («Η ημέρα θα βγει έξω, θα λάμψει με το πέμπτο χρυσό …», «Στο φράχτη με τα φρύγανα τα κατάφυτα τσουκνιά είναι ντυμένα με φωτεινό μαργαρ …» κ.λπ.). Ο πραγματικός κύριος των μεταφορών ήταν ο διαβόητος Όσκαρ Ουάιλντ.
Οι αληθινοί κύριοι της λέξης συχνά συνδυάζουν στις δημιουργίες τους μια λεπτομερή και ατομική-συγγραφική μεταφορά. Αυτό είναι αυτό που μπορεί να δώσει κάθε εργασία, ποιητική ή διαφήμιση, μια μοναδική γεύση και ατμόσφαιρα.
