Το επάγγελμα του Leonid Veniaminovich Volodarsky δεν σημαίνει φήμη. Δεν είναι τραγουδιστής, όχι ηθοποιός, όχι πολιτικός, όχι αθλητής, αλλά μεταφραστής. Αλλά πολλοί άνθρωποι τον γνωρίζουν καλά: αν δεν το θυμούνται στα πρόσωπά τους, σίγουρα θα το καθορίσουν με τη φωνή τους. Ήταν αυτός ο άνθρωπος που άνοιξε τον κόσμο του ξένου κινηματογράφου σε εμάς. Είναι ένας από τους πρώτους πειρατές μεταφραστές στη Σοβιετική Ένωση που εξέφρασαν πάνω από πέντε χιλιάδες ταινίες.
Βιογραφία
Ο Leonid Volodarsky γεννήθηκε στις 20/5/1950 στη Μόσχα. Ο πατέρας του, Βενιαμίν Ιοσιφάβιτς, διδάσκει αγγλικά στο Ινστιτούτο Ξένων Γλωσσών του M. Torez, και η μητέρα του, Βαλεντίνα Ιοσιφνόβα, ήταν καθηγητής στο σχολείο της Γερμανίας. Το αγόρι ακολούθησε στα βήματα των γονιών του, ήδη στην ηλικία των τεσσάρων άρχισε να μαθαίνει αγγλικά. Μετά τη λήψη της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, εισήλθε στο ίδιο πανεπιστήμιο όπου εργάστηκε ο πατέρας του. Εκτός από τη ρωσική, μιλάει τέσσερις γλώσσες: Αγγλικά, Ισπανικά, Γαλλικά και Ιταλικά.
Στη νεολαία του, Leonid Volodarsky δύο φορές έσπασε τη μύτη του, σε ένα ατύχημα και σε μια πάλη, ως αποτέλεσμα της οποίας η φωνή του απέκτησε χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά - έγινε ρινική. Στη συνέχεια ονομάστηκε "μεταφραστής με μαντίλα στη μύτη του". Και υπήρχε επίσης ένας μύθος ότι στρέβλωσε τη φωνή του με σκοπό να αποφύγει την καταστολή της KGB.
Μεταφράσεις ταινιών
Το 1968, ο Leonid Veniaminovich άρχισε να μεταφράζει ταινίες και να εργάζεται σε κινηματογραφικά φεστιβάλ. Όταν οι βιντεοκασέτες ήρθαν στην αγορά στα τέλη της δεκαετίας του 1970, οι πειρατές βίντεο άρχισαν να προσφεύγουν στις υπηρεσίες του. Εξαιτίας αυτού, ο Volodarsky κλήθηκε συχνά στην KGB, το γραφείο του εισαγγελέα και την αστυνομία ως μάρτυρας. Μετάφραση ταινιών την πρώτη φορά και ταυτόχρονα.
Σύμφωνα με τον ίδιο τον συγχρονιστή, δεν του αρέσει να παρακολουθεί μια ταινία με τη μετάφρασή του. Πολλοί σκηνοθέτες και αναθεωρητές ταινιών επικρίνουν επίσης τη φωνή και το γήπεδο του Λεονίντ. Κατά την άποψή τους, δεν είχε τέχνη, και οι ρινικοί τόνοι δεν μεταδίδουν τα συναισθήματα των ηθοποιών.
2000 χρόνια
Οι ταινίες με Leonid Volodarsky ως ηθοποιός πρέπει να έχουν παρακολουθήσει από κάθε ενήλικα και παιδί στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Το 2001, μετέφρασε το Gladiatrix, ένα κοινό σχέδιο Ρωσίας-Αμερικής. Το 2002, εξέφρασε την εικόνα της Εθνικής Οδού Ενθουσιώδης από τον Ν. Λακίσσα. Το 2004, διάβασε τη φωνή της σειράς σε σκηνοθεσία του S. Marev "Ειδικές Δυνάμεις στα Ρωσικά 2".
Το 2005, με πρωτοβουλία του συγγραφέα S. Lukyanenko, έκανε μια παρωδία της ταινίας "Night Watch" από τον T. Bekmambetov. Το έργο ονομάστηκε "Νυχτερινό Παζάρι". Ο Λουκιανένκο το εξήγησε λέγοντας ότι ήθελε να κάνει μια χιουμοριστική φωνή πριν από το Goblin.
Το 2006, ο Leonid Volodarsky διάβασε τη φωνή του στο ισπανικό ταξίδι του Stepanich, σε σκηνοθεσία Μ. Voronkov. Το 2008, εξέφρασε την ταινία T. Keosayan "Mirage". Το 2010, έκανε την ειδική μετάφραση του συγγραφέα της ταινίας The Expendables του S. Stalonne για κυκλοφορία σε DVD και Blu-Ray. Στην εικόνα, ο συγχρονισμένος καλλιτέχνης μίλησε παλιές μεταφράσεις της εποχής του VHS.
Το 2012, ο Λεονίντ Βενιαμινόβιτς εξέφρασε το "Django Unchained" και το 2015 εκτέλεσε την αντιγραφή της ταινίας Kung Fury με μισή ώρα. Επιπλέον, πραγματοποίησε μια μονοφωνική μετάφραση του βιντεοπαιχνιδιού The Suffering και της σειράς Customer Is Always Dead.
